Fotoğraf yaşamın "ta kendisidir" dersem çok mu iddialı olur, bilmiyorum?
Ama "geçmişin yaşayan tek tanığıdır" dersek daha doğru olur sanırım.
Mutlaka içinde bir hikaye yaşatır.
Yansıttığı ânın "o an" özelliği, fotoğrafın fotografik özgünlüğü ve tarihi bir değeri olmasa bile fotoğrafı çekene yaşattığı bir hikaye vardır mutlaka. İşte yıllar sonra, çektiğiniz sıradan bir fotoğraf bile sizi unuttuğunuz anlara götürür.
Yıllar önce, İnönü kasabasının bir köyünde kısa süre de olsa konakladığımı, bir taraftan dondurmalarını yerken merak ve heyecanla beni izleyen çocukları, çektiğim bir fotoğraf sayesinde hatırlayabildim. İşte benim için fotoğrafın bir önemi de "halen yaşayan anılarım" olmasıdır...
Çok tabiidir ki, her ânımız güzel geçmez, ve her daim mutlu anılarımız olmaz. O nedenle sevimsiz anılar da burada...
Sizlerle paylaşmak istedim.
Uğradığınız için teşekkür ederim.
sinan arıktekin
